میـــروم اما بدان یکـــ سنـــگ هم خواهـــد شکـــسـت...

آنچنــــان کــــه تــارو پــود قلـب من از هم گســـست...

می روم بـا زخـــم هایی مـانده از یکـــ ســــال سرد..

آن همـــه برفـی که آمـد آشــیانم را شکـســت...

میـــروم امــا نگـــویی بی وفـــا بود نمـــــاند..

از هجـــــوم سـایه ها نگـــاهــم خسـته اســــــت..

راستـــی:یادت بمـــاند از گنــــاه چشــم تـــو...

تــاول غربتـــ به روی بـاغ احساســـم نشستـــــ...

طـــرح ویــــران کردنــــم امـــا عجیبـــ و ســاده بـود...

روی جـلـد خاطـــراتم دسـتــ طوفـــان نقـش بســـت...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: